Zdrowie i jego ochrona
Miedź w aspekcie zdrowotnym i żywieniowym
Miedź jest pierwiastkiem występującym naturalnie i jest obecna wszędzie wokół nas. Istniała od początku świata i miała wpływ na kierunek ewolucji żywych organizmów. Człowiek rozwinął mechanizmy umożliwiające zarządzenie poziomami pobierania miedzi z otoczenia. Miedź spełnia istotną rolę w zbilansowanej diecie i jest bardzo ważna dla lekarzy i dietetyków.
Miedź pozyskujemy z różnorodnych źródeł. Jest elementem występującym naturalnie i jest obecna w pokarmach i w wodzie. Nasze systemy trawienne przyswajają miedź w odpowiedniej ilości potrzebnej dla naszego zdrowia za pomocą systemu wchłaniania zwanego homeostazą. Nadmiar miedzi jest wydalany z organizmu.
Znaczenie miedzi dla rozwoju i wzrostu
Miedź ma istotne znaczenie dla rozwoju niemowląt, budowania silnych kości, dojrzewania czerwonych i białych krwinek, transportu żelaza, metabolizmu cholesterolu i glukozy, skurczy mięśnia sercowego i rozwoju mózgu. Miedź musi być zawarta w diecie kobiet w ciąży, ponieważ ma wpływ na prawidłowy rozwój płodu i nowo narodzonych dzieci. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dzienne zapotrzebowanie na miedź dla osoby dorosłej wynosi 20 mg/kg masy ciała, a dla dzieci 50 mg/kg.
Wg Światowej Organizacji Zdrowia, niedobór miedzi stanowi większe zagrożenie aniżeli jej nadmiar, nawet w krajach rozwiniętych np. USA czy Europa Zachodnia. Niedobór miedzi może prowadzić do problemów zdrowotnych np. anemii, problemów z sercem i krążeniem krwi, zaburzeń kostnych i zaburzeń związanych z funkcjonowaniem systemu nerwowego i immunologicznego, płuc, tarczycy, trzustki i nerek.
Obowiązek zachowania staranności
Współpraca z włoskimi władzami i z Komisją Europejską zaowocowała opracowaniem wartości progowych dla miedzi. Więcej w części Dobrowolna Ocena Zagrożenia.
- Graniczna, niepowodująca skutków ubocznych zawartość miedzi w wodzie pitnej wynosi 4.0 mg /l z reguły wynosi 0.7 mg/l. Jest to zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), wg której powinno to być 2.0 mg/l.
- Dla dorosłych minimalne dzienne zapotrzebowanie na miedź wynosi 1 mg, maksymalnie 11 mg. Poziom rzeczywistego przyjmowania miedzi waha się pomiędzy 0.6 a 2 mg, co może prowadzić do niedoboru miedzi w organizmie.
Miedź higieniczna, jako ochrona przed szkodliwymi bakteriami
Co roku ok. 4 mln ludzi w EU nabywa zakażeń szpitalnych, z których średnio 40,000 umiera. Rozległe badania laboratoryjne i kliniczne wykazały, że miedź posiada właściwości higieniczne, tzn. zmniejsza ilość bakterii, w tym chorobotwórczych patogenów. Ostatnie badania kliniczne wykazują, że powierzchnie dotykowe wykonane z miedzi higienicznej mogą zredukować ryzyko wystąpienia zakażeń klinicznych nawet o 58%.
1 mg miedzi dziennie może sprawić, że nie będziemy potrzebować pomocy lekarza
Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) w kwestii żywienia, zapotrzebowanie u dorosłych na miedź wynosi średnio 1 – 2 mg. Na szczęście, miedź możemy otrzymać z wielu produktów. Ciemna czekolada, warzywa liściaste, rośliny strąkowe, soczewica, orzechy, podroby (wątroba, nerki) i wszystkie skorupiaki zawierają miedź i są korzystne dla zdrowia.
Artykuł pochodzi ze strony Europejskiego Instytutu miedzi.
https://copperalliance.pl/zalety-miedzi/ochrona-zdrowia/
